podźwiękowanka

sł. i muz. Paweł Małolepszy

Byłem maleńki i pełen rozterki,
Ogromnej jak trzy oceany.
Wciąż bałem się, drżałem.
Płakałem, szlochałem,
W samotni swej niekochany.
I nagle zjawiłaś się Ty.
I z jawą zmieszały się sny.
I głowę uniosłem, zmężniałem, urosłem.
Sprawiłaś, że minął czar zły.

Co raz mi bliżej, co raz bliżej mi,
Do marzeń spełnienia, do tego, co się śni.
I co raz mi piękniej, co raz szczęśliwiej żyć,
Bo przy Tobie być mogę tym, kim zawsze chciałem być.

W malignie wciąż tkwiłem i ledwo się tliłem,
W bezsensy do cna omotany.
Z okruchem szkła w oku, z niewiarą u boku.
Zakuty w niemocy kajdany.
I nagle zjawiłaś się Ty,
Jak światło nadziei wśród mgły.
Zerwałem okowy, zrzuciłem cierń z głowy.
I prysnął i zginął czar zły.

Bądź zawsze, nie gaśnij, nie przemiń, nie zaśpij,
Nie odchodź też nigdy daleko.
Bo kiedy Cię nie ma, świat na gorszy się zmienia,
A ja staję się znowu kaleką.
Szczęściem trafił mi się ten fart,
Choć nie anioł raczej, a czart
Siedzi w Tobie, to w głowie tak powtarzam wciąż sobie
Cóż bez Ciebie ten świat byłby wart?

Choć nie ma w tym tekście słowa dziękuję, to jednak to jest taka dźwiękowa podziękowanka - Podźwiękowanka dla kogoś, za to, że poprostu jest.